شماهایی که توی فضای مجازی هستین، چه ارتباطی با فالوورهاتون دارین؟
خب من کسی ام که خیلی اهل ارتباط با خواننده هام نیستم. هرکس هم پیغام بذاره، جوابشو میدم و همیشه هم توی دعاهام همه رو لحاظ می کنم. به همه تونم فکر میکنم. ولی ارتباط انچنانی ندارم.
پارسال که مانی میخواست بره مدرسه ـ کلاس اول ـ یه دوستی اینجا پغام گذاشت به اسم خانم زهرا حبیبی. که اتفاقا پسر اونم داشت میرفت کلاس اول. ولی چون دوره های شیمی درمانیش شروع میشد، گفت که نمی تونه با پسرش روز اول بره مدرسه. قلبم درد گرفت. دیگه از اون وقت خیلی براش دعا کردم و با هم در ارتباط بودیم. چند وقت بعدش هم اومدم توی اینستا، ارتباطم باهاش بیشتر شد. فهمیدم ده سال ازم کوچکتره و اهل مشهده. مثل همه مشهدی هایی که میشناسم، خیلی با حجب و حیا و مودب و مهربون. این چند ماه اخیر خیلی اذیت میشد. من همه اش براش انرژی میفرستادم. اونم میگفت آشتی برام دعا کن.
حتی یادمه چند پست قبل اینجا سراغشو گرفتم. چون هرچی براش پیغام میذاشتم، جوابمو نمی داد توی اینستا.
تا اینکه دیروز رفتم توی اینستا و دیدم یه نفر زیر همه احوالپرسی و نگرانی هام، نوشته « زهرا خانم فوت کردند. شما؟»
دنیا رو کوبیدند توی سرم. همونجا زدم زیر گریه.
همیشه با خودم فکر میکردم این ارتباط یکطرفه است. یعنی مثلا اگه یه روزی من بمیرم، مثلا کسانی که موبایلم رو دارن، شاید بعد از چند روز زنگ بزنن به موبایلم و مثلا مهدی بگه من مرده ام. بعد یکی توی نت ـ مثلا آبانه یا هیلا ـ پست بذاره که آشتی مرده. بعد همه خبردار بشن.
ولی از عید هی این افتاده بود توی مغزم که خدا میدونه تو حادثه سیل، چند تا از خواننده هام اسیر سیل شده اند و من خبر ندارم ازشون. و براشون دعا می کردم.
دیروز که اون جمله لعنتی رو دیدم، میخکوب شدم. گفتم خدایا. چطور میشه به کسی که آدم ندیده، اینقدر محبت داشت و اینقدر دوستش داشت. حالا پسرش چی؟ خانواده اش چی؟ هی یکی به جگرم چنگ میزد.
حتی چند ماه پیش که زن عموی بابام فوت کرد، برنامه ام این بود وقتی رفتم مشهد برم دیدن زهرای عزیز. بهش هم گفتم. گفت آره بیا. ولی حالم خوب نیست. گفتم میام که ببینمت. این از اون ارتباط ها بود که میخواستم باشه و میخواستم حتما برم ببینمش. با خودم گفتم براش عسل هم می برم. چیزی که می شناختم. و فکر میکردم تنش رو قوی می کنه.
عزیزم
عزیزم
عزیزم
نشد ببینمت. ولی همیشه توی قلبم می مونی. همیشه گوشه قلبم یه عکس کوچیک از پروفایلت هست. به دختر خوشگل صورت گرد که یه روسری خوشگل، ماه صورتتو قاب گرفته. حتما وقت رفتنت بوده. بیشتر از من خانواده ات خیلی سوخته اند. سفرت بی خطر. الهی در آرامش ابدی باشی و از خداوند برات رحمت الهی رو میخوام. و صبر جمیل برای خانواده عزیزت.
********************
دوستان عزیزم، همراهان همیشگی من از همه تون میخوام برای زهرا حبیبی عزیز فاتحه بخونیم و از خدا براش طلب آمرزش کنیم. به حرمت لحظاتی که اینجا کنار هم بودیم.
رحمه الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
درباره این سایت